Naukowcy odkryli kolejną cechę psychiki dziecka. Dzieci są bardziej skłonne do zemsty niż do podziękowań. Pamiętają, kto zrobił dla nich coś dobrego, ale uważają to za rzecz oczywistą. Ale ci, którzy wyrządzili im zło lub spowodowali ich niechęć, będą pamiętani przez długi czas. Dzieci będą nawet myśleć o zemście. Dzieci wykazują złość i gniew do swego oprawcy, a także obojętność wobec tych, którzy zrobili im coś dobrego. To jest mechanizm psychiki dziecka, więc gdy dorastamy, pamiętamy, że np. nasi rodzice skrzywdzili nas. Część psychiki chce jeszcze ukarać sprawcę. Ukaranie sprawcy oznacza ukaranie samego siebie. Ci, którzy mają do czynienia z dziećmi, powinni pamiętać o tej osobliwości psychiki dziecka.

3. W następnej części ŚWIADOMIE NA TALERZU.