W jednym z artykułów o homeopatii i zdrowiu napisałem o sodzie, w jaki sposób wykorzystywany jest przez ludzki organizmie, kto go potrzebuje. Potas został odkryty i wyodrębniony w 1807 roku przez angielskiego chemika i wynalazcę sir Humphry’ego Davy’egou. Jednak po wejściu do żywego organizmu te dwa metale zachowują się inaczej. Należy pamiętać, że rośliny nie mogą żyć bez potasu i dobrze żyć bez sodu, ale w ludzkim organizmie potas i sód oddziałują zgodnie z określonymi algorytmami, a brak współdziałania między algorytmami może prowadzić do chorób. Potas rodzi się w Kosmosie, podczas eksplozji supernowej, w wyniku spalania, a potem pojawia się w gwiazdach następnego pokolenia.
Jak wskazano powyżej, potas jest bardzo potrzebny roślinom, nie jest zawarty w materii organicznej. Jednak może łączyć się z materią organiczną i może regulować wiele procesów. Potas aktywuje enzymy, utrzymuje kwasowość cytoplazmy i zapewnia błonie potencjał elektryczny.
Potas jest związany z truciznami. Mówi się o nim, jak o substancji, która działa w parze z kwasem cyjanowodorowym i odcina dopływ tlenu do komórek. Reguluje ogromną liczbę procesów życiowych. nie tylko w roślinach. Według WHO konieczne jest spożycie dużej ilości potasu w celu zapobiegania chorobom serca i naczyń krwionośnych. Dużą ilość potasu zawiera fasola, ale po ugotowaniu, znaczna jego ilość znika. Dużo potasu zawierają też orzechy, zioła, jagody, pomidory, ogórki, dyniowate warzywa i korzeniowe.
Potas ma jedno „ale” – szkodzi tym, którzy mają problemy z nerkami. Sód również szkodzi tym, którzy mają dysfunkcje nerek, ale wystarczy nie posolić potrawy, aby problem zniknął. Niestety, nie zadziała to w przypadku potasu.
Nie istnieje jedzenie bez potasu. Jest go dużo w produktach związanych ze zdrowym odżywianiem, z wegetarianizmem. Dlaczego? Ponieważ potas jest metalem roślin, jest go w nich bardzo dużo. Zatem ci, którzy są wegetarianami, albo zjadają wszystko na surowo, muszą kontrolować swoje nerki. Być może nadejdą takie czasy, gdy wegetarianie będą mogli spożywać rośliny zawierające małą ilość potasu, kto wie…Tym bardziej, że rośnie zapotrzebowanie na rynku wegetariańskim i wegańskim.

Potas Emma Lange

Potas był używany w kosmetykach od dawna i zawierał dużo popiołu. Popiół był używany w technologii szamponów. Następnie popiół zastąpiło mydło syntetyczne – ta stara metoda dostąpiła łask, ponieważ wiele osób zaczęło walczyć o środowisko. Bardzo ważne jest to, aby popiół nie miał kontaktu z aluminiowymi lub ocynkowanymi naczyniami. Popiół miesza się z wodą w proporcji: jedna część popiołu na 10 części wody. Roztwór ten można stosować do mycia naczyń oraz stosować podczas kąpieli. Tutaj aktywnym składnikiem jest wodorotlenek potasu.
W organizmie potas pomaga wzmocnić kości i mięśnie, jednocześnie uczestniczy w niewielkim spadku ciśnienia. Dzieciom można również podawać potas, jako dodatkowy suplement, ponieważ jeśli dziecko ma predyspozycje do nadciśnienia, to na pewno ujawni się ono już w dzieciństwie. Jeśli człowiek jest zdrowy i zwykle spożywa odpowiednią ilość warzyw, gdy ma zbilansowaną dietę, to będzie dostarczał organizmowi wystarczającą ilość potasu z pożywienia.
Jony potasu są skoncentrowane w płynach wewnątrzkomórkowych organizmu. Komórki zawierają 90% potasu organizmu, a jego głównym magazynem są komórki mięśniowe. Reszta potasu krąży w osoczu krwi i jego stężenie w nim musi być ściśle stałe. A jeśli do organizmu dostanie się zbyt dużo potasu, konieczne jest pozbycie się jego nadmiaru. Ciało ma do tego własne mechanizmy, na przykład potas jest wchłaniany bezpośrednio w jelicie. Organizm z łatwością usuwa potas i wygląda to tak, jakby chciał się go szybko pozbyć – nerki szybko destylują go z osocza krwi do moczu. Porcja potasu, którą zjadamy w warzywach, jest wystarczająca.

Drugim kanałem utylizacji potasu, jest kanał hormonalny.
Insulina pomaga pompować potas do komórek mięśniowych. Potas aktywuje określone białka, które pomagają usuwać sód z organizmu. Potas wydostaje się, gdy jest go mało, ale wtedy organizm również nie chce usuwać sodu. Potas i Sód mają bardzo złożony związek i ściśle ze sobą współdziałają. Dzięki tym gwiezdnym pierwiastkom, zachowany jest w nas elektryczny mechanizm transbłonowy, napięcie komórkowe, transmisja sygnałów nerwowych, skurcz mięśni i funkcja nerek. Jednak duże ilości potasu mogą powodować problemy z jelitami.
Wilhelm Heinrich Schüßler, niemiecki lekarz-homeopata, uważał, że problemy z potasem mają swe odzwierciedlenie na skórze. jest to możliwe, ponieważ skóra jest również narządem wydalniczym.
Przykładem jest środek homeopatyczny sól Kalium Muriaticum, który jest stosowany w leczeniu błon śluzowych i skóry. Pomaga również w depresji, gdy człowiek nie zawsze jest gotowy przystosować się do osiągania nowego poziomu w danej sytuacji – może przez dłuższy czas czuć się, jako osoba nieszczęśliwa i opuszczona. U takiej osoby może występować przedłużająca się depresja, przy jednoczesnym wypieraniu tego stanu przez psychikę. Na pierwszy rzut oka nie będzie widać, chory ukrywa poczucie nieszczęścia w głębi duszy.
Kalium Muriaticum jest odpowiedni dla tych, którzy odczuwają silny ból psychiczny, ale nie pokazują tego na zewnątrz, nie wyrażają go. Opór wewnętrzny, niezdolność do rozwiązania wewnętrznego konfliktu prowadzi do różnych stanów zapalnych na ciele. Te stany zapalne mogą objawiać się obrzękiem błony śluzowej. Może to być pojawienie się kataru lub wydzieliny z oczu, odczuwanie zapalenia błony śluzowej gardła, pojawienie się zapalenia migdałków.

Homeopatia może doskonale pomóc w radzeniu sobie z psychosomatycznymi objawami choroby, z reakcją organizmu na stres.
Homeopatię trzeba dobierać bardzo indywidualnie, zgodnie z wewnętrznymi potrzebami i programami pacjenta.

 

Możesz zamówić Analizę Swojego Zdrowia, która zawiera m.in. opis Twojego pola informacyjnego, schematów emocjonalnych.

kontakt@emma-lange.pl

Zamów

Emma Lange blog

Emma Lange – portfolio
kontakt@emma-lange.pl

Poprzedni artykułKalendarz Księżycowy – 15 września 2020
Następny artykułKalendarz Księżycowy – 16 września 2020
Autorka wielu książek, numerolog, psycholog, terapeutka. Naukowiec, który łączy naukę z ezoteryką. Świetny homeopata, astrolog i runistka.