Jedzenie poza domem oznacza spożywanie zbyt dużej ilości słodyczy i tłuszczu: im więcej jesz, tym większe ryzyko nadwagi i rozregulowania metabolizmu, co może prowadzić do cukrzycy. Istnieją jednak różne rodzaje tłuszczów: tłuszcze zawierające cholesterol, trójglicerydy i kwasy tłuszczowe. A wśród kwasów tłuszczowych wyróżnia się kwasy cis i trans, nasycone i nienasycone. Mówi się, że tłuszcze nienasycone są w dużej mierze nieszkodliwe, a nawet zdrowe, choć są pewne niuanse. Tłuszcze nienasycone znajdują się w olejach roślinnych i rybach; słynne kwasy omega to również nienasycone kwasy tłuszczowe. Z drugiej strony, tłuszcze nasycone nie są bezpieczne, dlatego osobom zagrożonym cukrzycą lub chorobami układu krążenia zaleca się spożywanie mniejszej ilości mięsa i produktów mlecznych, ponieważ zawierają one dużo nasyconych kwasów tłuszczowych. Z mlekiem jednak nie wszystko jest jasne – pisaliśmy kiedyś, że nie ma jednoznacznego związku między otyłością a spożywaniem mleka, serów, kefirów itp. Niemniej jednak, jeśli chodzi o tłuszcze nasycone, dane epidemiologiczne zdają się potwierdzać ich „cukrzycowy charakter”. Nie jest jednak do końca jasne, jaki dokładnie mechanizm działa w tym przypadku. W cukrzycy dochodzi do obumierania komórek trzustki, które syntetyzują hormon – insulinę. Przyczyną śmierci może być atak autoimmunologiczny (jak w cukrzycy typu 1) lub wyczerpanie samych komórek, co zmusza je do wytwarzania coraz większej ilości insuliny (jak w cukrzycy typu 2, gdy narządy i tkanki przestają wyczuwać sygnały insulinowe). W każdym razie, źródło insuliny w organizmie wysycha, a poziom cukru we krwi pozostaje nieuregulowany, co prowadzi do poważnych konsekwencji fizjologicznych – objawów cukrzycy.